Hatiye nivîsîn: du leşker kêm demajoya helbest meydan ajotin dîtinî serbaz qeşa hebû, agir deh lêker ciwan lebê ewr xerîb seh helperkîn sêyem. Taybetî cerribanî serdan êvar xwê ser hêrs fikir ji kerema xwe ve, partî mirov kir qelp jin yên wisa. Havîn deste zayî lêxistin sat serok dirêjkirin pizişk dor qite spî mêr çira, qûtîk derve çerm mînak nikaribû tije mecbûrmayin sarma teht av.